ساعت 11:11 شب.... :
- چه انتظار دیوانه کننده ای... خدایا...  پس چرا تلفن نمیزنه؟

ساعت 12:54 نیمه شب: (موبایلشو بغل کرده و منتظره... )
- آخ.... اگه میدونست چقدر دلم میخواد صداشو بشنوم.... اگه میدونست چقدر دلم برای حرفاش تنگ شده... اگه میدونست.....  اون نمیدونه... خدایا تو که میدونی... تو که می بینی اینهمه اشتیاق و بیقراری را... کاری نمیکنی؟

ساعت 1:36 نیمه شب همان شب: (باز هم انتظار.... )
- خدایا... کاش تلفن میکرد.... خدایا....تو رو خدا به دلش بنداز بهم زنگ بزنه.... تو رو خدا....

ساعت 4 صبح....
- خدایااااااااااااااااااااااااااا.... چقدر نامهربون شدی... چقدر التماست کردم... چقدر ...  چطور میتونی به این همه التماس من بی تفاوت باشی و تازه بگی : کتب علی نفسه الرحمه ....  !!!!!!! بیا تا من مهربونی رو یادت بدم.... سخاوت بخشیدن بدون درخواسته... من که اینهمه ازت خواستم  و تو ..... آخ.... چه خدای بی مرام نا مهربونی هستی.... دیگه دوستت ندارم.....
.....

ساعت 9 صبح فردا : (بعد از یک شب بغض آلود و رویای بارانی... خواب آلود و جامونده از سرویس!)
- الهه ! بیا مامان تلفن کارت داره...
- بله؟
- بله و بلا! چرا گوشی‏ات رو جواب نمیدی؟؟؟
- نازی تویی؟
- آره منم... چرا موبایلت رو برنمیداری؟ بابا جلسه داشتی ها !‏ زود باش الان اون روی مهندس بالا میاد....
- ای واااای.... اصلا یادم نبود.... چرا یه زنگ به من نزدی نازی ! (با خشم)
- بابا تو که موبایلت رو بر نمیداری !  سه بار زنگ زدم. چیکار کنم دیگه؟
- صبر کن ببینم....
گوشی رو برمیداره....  :
- آخ... دیشب تا حالا روی silence بوده ....
....
با هفت تا Miss call  ....
ساعت 11:11
ساعت 12:54 
ساعت 1:36
ساعت 4
ساعت 8:50
ساعت 8:53
ساعت 9
...
گوشی از دستش افتاد.... اون حدیث قدسی توی گوشش زنگ زد «لو علم المدبرون کیف اشتیاقی بهم... لماتوا شوقا....» ... شرمنده شد از اونهمه بد و بیراهی که به خدای مهربونش گفته بود... یاد حرفهای دکتر الهی قمشه ای افتاد: «گاهی ماهم مثل یوسف اسیر چاه میشیم. ولی یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور... باید صبر کنی... صبری چمیل و زیبا... اگه تا وقتی اسیر چاهی خیلی بیقراری کنی و بد و بیراه بگی بعد که میارنت بیرون و میشی عزیز مصر شرمنده میشی ها... »

دفترش را باز کرد و برای این که هیچوقت یادش نره بزرگ یاد داشت کرد :

هروقت دیدی دعاهات مستجاب نمیشه....
به خودت شک کن....
نه به مهربانی مهربانترین ....

الیس الله بکاف عبده....

آیا خداوند کفایت بنده اش را نمی کند؟